Hallo mensen,
Allereerst, wil ik iedereen bedanken voor het lezen van dit blog. Alle trouwe volgers zullen zich geregeld afvragen waarom deze site freekplantinga.waarbenjij.nu heet. Het is overduidelijk dat de blogs niet door een jongen geschreven zijn. Ik heb de site destijds aangemaakt en heb heel egoïstisch alleen mijn eigen naam gebruikt. Ik voel me daarom verplicht om zelf ook eens een blog te typen, ook al heb ik een schijthekel aan schrijven.Ik verontschuldig me alvast voor rare zinnen en verhalen die jullie niet helemaal begrijpen. Als ik klaar ben zal ik de menselijke spellingscontrole 'Anne' er nog even naar laten kijken. Wees blij dat ik het mag typen, want mijn handschrift is onleesbaar. Nou komt ie dan hè :

8 februari -17 februari
Het vorige blog is gebleven bij Airlie Beach. Ik ga vertellen over de minst spannende periode in Australië. Na Airlie Beach zijn we met de bus naar Mission Beach gegaan. Op dit moment is het regenseizoen in het noorden van Aussie. Dus het regent harder dan ik hebben kan ;) Veel wegen stonden onder water, dus met een flinke vertraging kwamen we in Mission Beach aan. We sliepen in het Mission Reef resort. Dit was een hotel wat werd gerund door Susan, een hele aardige Chinees van 1 meter niks. Tijdens ons verblijf in Mission Beach hebben we niet veel meer gedaan dan de olympische spelen kijken en op bed hangen.
Na Mission Beach kwam Cairns aan de beurt. We sliepen in het Dreamtime Travellers Rest, erg relaxed hostel. Toen we aankwamen scheen de zon, wat heel bijzonder was, omdat het al 3 weken elke dag had geregend. Ook in Cairns hebben we niet heel veel uitgevoerd. Voornamelijk aan de lagoon gelegen omdat je niet in de zee mocht zwemmen ivm haaien :o Wel zijn we nog naar de film geweest. The Wolf of Wallstreet, geniale film! Nog wel naar werk gezocht, maar in het regenseizoen is het hier rustig en geen plek voor ons. Er werd ons geadviseerd om richting Melbourne te gaan. Dit was ons plan al dus hebben we tickets voor het vliegtuig gekocht.

17 februari-22 februari
s' Ochtends om 11uur van Cairns naar Melbourne gevlogen. Na aankomst de stad even bekeken, en gegeten. Onze opdracht was om in 3 dagen tijd werk te zoeken in Melbourne. Op internet hadden we een tijdje terug al een advertentie gezien van een fruitboer in Kyabram. s' Middags hebben we deze man nog een belletje gedaan, en het was goed we mochten komen! Helemaal blij natuurlijk. De volgende dag was het tijd om meer van Melbourne te zien, maar eerst moesten er kaartjes worden gekocht voor de bus naar Kyabram. De kaartjes moesten op het Southern Cross station gehaald worden. Gelukkig was er een tramstation in de buurt, want het was echt te ver lopen. En als echte Hollanders gingen we er met de 'Free-city tram' naartoe. Helaas stuurde Anne ons naar de verkeerde tram en gingen we de verkeerde kant op. Na wat vertraging konden we alsnog onze citytrip vervolgen. Alle bijzondere gebouwen van Melbourne gezien en zelfs nog op het 300m hoge skydeck geweest. Vergeleken met de Burj Khalifa in Dubai was dit niks natuurlijk. s' Avonds hebben we Olympische Spelen gekeken op Federation Square. De volgende dag was er nog genoeg tijd om de stad te bekijken voordat we naar Kyabram vertrokken. We besloten om naar Melbourne park te gaan. Na het beroemde Cricket stadion en Rod Laver arena te hebben gezien was het toch echt tijd om naar Kyabram te gaan. De busreis duurde 2,5 uur. Eenmaal aangekomen een taxi gebeld die ons naar de boer bracht. Onderweg vertelde de taxichauffeur dat ze nog nooit zoveel mensen heen en terug had gebracht vanaf deze boer. De leefomstandigheid en het salaris zouden vreselijk zijn. Met deze opbeurende speech gingen we toch maar een kijkje nemen met onze eigen ogen. Eenmaal aangekomen was het nog erger dan we verwacht hadden. De bedden zaten onder de vlekken, kakkerlakken op de vloer en scheuren in de muur. Kortom Rob Geus zou er niet vrolijk van zijn geworden. De mensen die er al zaten vertelden ons dat we het beste zo snel mogelijk konden omkeren en wat anders moesten gaan zoeken. Dit advies hebben we maar opgevolgd en de taxichauffeur weer gebeld. Zij was echt heel erg lief en heeft ons een schoon bed aangeboden bij haar thuis. We zijn uiteindelijk 3 nachten bij haar gebleven. De rest van de dagen nog naar werk gezocht in de rest van de omgeving, maar er was echt helemaal niks.

Ik heb het schrijven van een blog een beetje onderschat, dus vanaf nu gaat Anne weer verhaaltjes vertellen. Met kramp in mijn vingers typ ik de laatste woorden.Tot de volgende keer maar weer :D Groetjes FreekPlantinga.waarbenjij.nu.

23 - 27 februari
Back in Melbourne! Gelukkig weer terug in de stad. Ingecheckt in ons hostel in South Yarra. Een ander deel van Melbourne. Super grote winkelstraat. Ook hier stond alles weer in het teken van werk zoeken. We hadden een sollicitatie gesprek bij een restaurant. Deze Albanische man had helaas al meerdere mensen lopen met wat meer ervaring, dus ook dit ging niks worden. Veel restaurantjes binnen gelopen, maar overal vragen ze om CV achter te laten. Heeft voor ons weinig nut, aangezien we op korte termijn werk moeten hebben. Vanuit South Yarra gisteren naar St. Kilda verhuisd. De wijk aan het strand. Ook hier weer alles afgezocht, maar niks gevonden. Conclusie: we gaan eerder naar Indonesië. Jammer maar helaas, werk gaat echt niks worden hier. En alsof het zo moest zijn kregen we gisteren een telefoontje voor werk. Morgen mogen we werken op een groot rock festival hier in Melbourne. Helemaal ons ding... Maar het werk pikken we mooi nog even mee. Alsnog vandaag de tickets naar Bali geboekt. Volgende week woensdag vliegen we!!!! We hebben er heel veel zin in.

Zo. Jullie zijn weer op de hoogte. Namens mij ook even een bedankje voor alle reacties op de blog en foto's. Doet me goed.

Lieve mensen, heel veel plezier op wintersport en met carnaval.
Kus